شیوههای تصمیمگیری سرمایهگذاری در شرکتها به وسیلهها، روشها و فرآیندهایی که شرکتها برای انتخاب و انجام پروژهها و سرمایهگذاریهای خود به کار میبرند، اشاره دارد. این تصمیمها میتوانند تأثیر زیادی بر عملکرد و موفقیت شرکتها داشته باشند. در ادامه به برخی از شیوههای تصمیمگیری سرمایهگذاری در شرکتها اشاره میشود:
تحلیل فنی و مهندسی
در این روش، پروژهها و سرمایهگذاریها به ارزیابی تکنیکی و مهندسی تحت عنوان هزینهها، منابع مورد نیاز، تجهیزات و فناوریهای مورد استفاده قرار میگیرند. این تحلیل به منظور اطمینان از اینکه پروژهها از نظر تکنیکی و اجرایی به درستی قابل اجرا هستند و مشکلاتی در طول اجرای پروژه به وجود نیایند، انجام میشود.
تحلیل اقتصادی و مالی
در این روش، ارزش و بازده مالی پروژهها و سرمایهگذاریها مورد ارزیابی قرار میگیرد. به طور معمول، از معیارهایی مانند بازده سرمایه سرمایهگذاری (ROI)، نرخ بازگشت سرمایه (IRR) و میزان افزایش ارزش شرکت (EVA) استفاده میشود.
تحلیل ریسک و ایمنی
این روش به ارزیابی ریسکهای مرتبط با پروژهها و سرمایهگذاریها میپردازد. ارزیابی ریسکهای مالی، فنی، عملیاتی و حتی محیطی با هدف شناسایی و کاهش احتمال و تأثیر این ریسکها بر پروژهها انجام میشود.
تحلیل استراتژیک
در این روش، تأثیر پروژهها و سرمایهگذاریها بر استراتژیها، اهداف و هدفهای شرکت مورد ارزیابی قرار میگیرد. این تحلیل به شرکت کمک میکند تا تصمیمات سرمایهگذاریاش را با توجه به هدفهای استراتژیک خود انجام دهد.
تحلیل انتخابی
این روش بر اساس اولویتبندی پروژهها و سرمایهگذاریها انجام میشود. پروژهها با توجه به معیارهایی مانند سودآوری، هماهنگی با استراتژیهای شرکت، توانایی اجرایی و میزان ریسک به ترتیب اهمیت قرار میگیرند.
تحلیل پوششی
در این روش، پروژهها و سرمایهگذاریها بر اساس اهمیت و تأثیر آنها بر سایر بخشهای شرکت ارزیابی میشوند. این روش به شرکت کمک میکند تا تصمیمات سرمایهگذاریاش را به نحوی انجام دهد که تأثیر مثبت بر تمامی بخشهای شرکت داشته باشد.
در نهایت، هر شرکت بر اساس نیازها، منابع، استراتژیها و شرایط خاص خود از شیوههای مختلف تصمیمگیری سرمایهگذاری استفاده میکند تا به بهرهوری بیشتری از منابع خود و بهبود عملکرد مالی و عملیاتی برسد.